رواية ملاك ومراد

أنا محتاجك ومحتاج دعمك ليا أووى
ملاك باطمئنان متخافش أنا معاك
مراد مسك أيدها وبص للنيل وهى معاه وأتنهد بكل طاقته
بقلم
هاجر العفيفى صلوا على شفيعكم
فى اليوم التالى
فى أحدى المخازن
عمر كان واقف وقدامه خالد وهو متكتف
خالد پخوف أ انا فين وأنت مين
عمر ببرود ده أنت متوصى عليك أووى
خالد أنا معملتش حاجه
عمر ضربه بالبوكس فى وشه بشده وفمه ڼزف ډم
عمر لاء ده أنا مقدرش أتكلم فيه
فى الوقت ده دخل مراد وسلم على عمر وبص على خالد بسخريه
مراد أنت بقا ياحيلتها ال فكرت ټأذى حدى تبعى
خالد پخوف أنت بتتكلم عن أيه مش فاهم
مراد ضربه بغل بتكلم عن مريم يلا ال أنت عايز تقبض فلوس من وراها يا.....
خالد مسك وشه وأتكلم بصعوبه من كتر الضړب س سامحنى أنا غبى بس بالله عليك متأذينى
مراد خلاص تسمع الكلام
خالد أ أى حاجه هتقولها هتعملها
مراد تتجوزها
خالد نععم !!
فى أحدى المخازن
عمر كان واقف وقدامه خالد وهو متكتف
خالد پخوف أ انا فين وأنت مين
عمر ببرود ده أنت متوصى عليك أووى
خالد أنا معملتش حاجه
عمر ضربه بالبوكس فى وشه بشده وفمه ڼزف ډم
عمر لاء ده أنا مقدرش أتكلم فيه
فى الوقت ده دخل مراد وسلم على عمر وبص على خالد بسخريه
مراد أنت بقا ياحيلتها ال فكرت ټأذى حدى تبعى
خالد پخوف أنت بتتكلم عن أيه مش فاهم
مراد ضربه بغل بتكلم عن مريم يلا ال أنت عايز تقبض فلوس من وراها يا.....
خالد مسك وشه وأتكلم بصعوبه من كتر الضړب س سامحنى أنا غبى بس بالله عليك متأذينى
مراد خلاص تسمع الكلام
خالد أ أى حاجه هتقولها هتعملها
مراد تتجوزها
خالد نععم !!
عمر أيه مسمعتش ياروح أمك
خالد پخوف بس بس
مراد پغضب ضربه بشده أنت لسه هتبسبس هى كلمه واحده وهتتنفذ
خالد بأستسلام ماشى
مراد عمر تعال معايا وخلى الزفت ده هنا لحد مانيجى بليل
عمر تمام
الاتنين خرجوا وركبوا عربية مراد وطلعو على منزل الحاجه أبتسام ركنوا العربيه وطلعوا وهدى فتحتلهم
مراد أدخلى نادى لأختك
هدى بحزن حاضر
عمر أهدا يامراد خلاص كل حاجه هتتحل
مراد ماشي
مريم خرجت وكانت عيونها دبلانه من كتر العياط بس عنيها أتقابلت مع عمر فى نظره طويله هو نظرته شرود وأعجاب وهى نظرتها كسره وحزن
مريم بحزن نعم يامراد
مراد بضيق أقعدى عايزك
مريم جلست بدون كلام
مراد ده الرائد عمر صديقى وهو ال مسك الواد ده دلوقتى أحنا لقناه وهو معاه بعض الصور والبت ال كانت معاه معاها الباقى أحنا بنبحث عنها المطلوب منك دلوقتى أنك هتروحى معانا عنده عشان تمسحى صورك بنفسك وكمان عشان تكتبى
فى الوقت ده قاطعه عمر بأندفاع عشان هكتب عليكى النهارده
مراد ومريم نظره ليه پصدمه
مراد عمر أ
قاطعه عمر وهو بيغمزله أن هيفهمه كل حاجه يلا يامراد عشان منضيعش وقت
مريم دخلت سريعا وهى قلبها هيقف من الصدمه ازاى يرضى يتجوزها أكيد عشان شفقه
مريم بدموع لاء لاء هيذلنى مش عايزه أتجوز لاء
فى الخارج
مراد پصدمه أنت أتجننت يابنى أيه ال قولته ده
عمر بتوتر أيه يامراد أنا مغلطش
مراد لاء غلط مش الكلب التانى هيصلح غلطه أنت مالك
عمر خلاص بقا يامراد هى كلمه وخلاص قولتها
مراد أنت متأكد ياعمر من كلامك ده
عمر بتأكيد أيوه متأكد طبعا
مراد باستسلام ماشى هدخل أشوفها
عمر ماشى
مراد دخل لمريم وكانت بټعيط بحرقه جلس بجانبها بهدوء
مراد بتعيطى ليه
مريم بدموع أنا عارفه أن غلطت بس مش عايزه شفقه من حد
مراد بتنهيده ومين قالك أن دى شفقه
مريم لاء يامراد أنت بتضحك على نفسك ولا عليا أنا صعبت عليه مش أكتر ولا أقل
مراد بضيق ماهو لازم يحصل كده وأنا الصراحه مش عايز الزفت التانى يكتب عليكى عشان هيعند ومش هيطلقك وساعتها محدش هيعرف يتكلم
مريم بدموع أنا تعبت أتحطيت فى

موقف وحش أووى مابين أن أتجوز واحد مبقتش أكره فى حياتى قده ومابين واحد هيتجوزنى شفقه مش عارفه مش عارفه
مراد من وجهة نظرى الشخصيه أنك توافقى على عمر وصدقينى بعد فتره أنا بنفسى هطلقك منه عمر جدع وعمره ماهيزعلك أبدا صدقينى
مريم بصتله بحيره ودموع وسكتت
مراد يلا أجهزى دلوقتى هنروح فى طريقنا للمأذون وبعدين نطلع على الواد ده
مريم بحزن ماشى
مراد خرج ومريم أستسلمت لأمرها ولمصيرها
بقلم
هاجر العفيفى أستغفروا
فى فيلا الصياد
فى غرفة ملاك كانت جالسه على السرير وبتفكر فى ال جاى معقوله أمها ممكن ټأذى مراد طب ليه الشړ ده كله في أم تحاول ټأذى بنتها بأى طريقه معقول فى كده
قاطعها من شرودها وتفكيرها صوت خبط على الباب
ملاك بهدوء أدخل
شريف دخل عليها بابتسامته المعهوده دايما 
شريف بحنان عامله أيه ياحبيبتى
ملاك بابتسامه الحمد لله يابابا كويسه
شريف مراد عامل معاكى أيه
ملاك بتنهيده مش عارفه
شريف باستفهام ازاى 
ملاك يعنى مش عارفه هو قاسى ولا حنين راجل كبير عارف الدنيا كويس ولا طفل صغير محتاج حنان أمه بجد مبقتش فهماه
شريف يبقا المفروض أنتى تكونى أمه لازم تكونى ملجأه الوحيد يابنتى كل مايتعب والدنيا تيجى عليه يجيلك أنتى ويلاقيكى مستنياه هو فعلا طفل صغير محتاج أحتواء وأظن أنتي عارفه هو شاف